Από την πρώτη φορά που έκανα γιορτή με τα παιδιά μου στο σχολείο, για την 28η Οκτωβρίου, είχα στο μυαλό μου κάποια στιγμή να καταφέρω να ετοιμάσω μια που θα συνέδεε τα τραγούδι της Βέμπο με τα Ρεμπέτικα της εποχής, που έπαιξαν και αυτά σπουδαίο ρόλο στο υψηλό φρόνημα των φαντάρων μας και που σχεδόν κανείς δεν το ξέρει, μια που η μακρά περίοδος της λογοκρισίας στην Ελλάδα δεν επέτρεπε ν α ακουσθούν ευρέως, είτε για την αριστερή τους κλίση είτε λόγω της ταπεινής και περιθωριακής καταγωγής και διαβίωσης τον δημιουργών τους. Το ρεμπέτικο τραγούδι αντιμετώπισε τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, την κατοχή και τον εμφύλιο με τρόπο ηρωικό, αντιηρωικό, κριτικό, αισθηματικό και βέβαια σατυρικό. Σε αντίθεση με το ελαφρολαϊκό, το ρεμπέτικο συνέχισε και στα μαύρα χρόνια της κατοχής να εμψυχώνει τον απλό ελληνικό λαό και τους αντάρτες της Εθνικής Αντίστασης στις λαϊκές γειτονιές των πόπλεων και στην ύπαιθρο.
Ο ρόλος του ρεμπέτικου στον πόλεμο του 1940 και στην εθνική αντίσταση εναντίον του φασισμού και του ναζισμού.
Το τραγούδι του πολέμου της περιόδου 1940 – 1941 διακρινόταν κυρίως στο ελαφρό, το οποίο κυριαρχούσε στα ραδιόφωνα και τα θέατρα της εποχής, με όλες τις παραστάσεις να έχουν προσαρμόσει τη θεματολογία τους στο αντιπολεμικό κλίμα και τον ηρωισμό των Ελλήνων και στο ρεμπέτικο, το οποίο είχε ήδη απαγορεύσει η δικτατορία του Μεταξά και δεν ακουγόταν στο ραδιόφωνο.
Αναμφισβήτητα το τραγούδι που έχει συνδεθεί με το ηρωικό έπος του ’40 είναι το «Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά», από τη φωνή της Σοφίας Βέμπο. Το ελαφρό ή ευρωπαϊκό τραγούδι, είχε φτάσει σε κάθε σημείο της Ελλάδας, και όπου ο ελληνικός στρατός έδινε τη μάχη του. Η Σοφία Βέμπο ήταν η ερμηνεύτρια που η φωνή της έγινε ένα με τον Ελληνο-ιταλικό Πόλεμο, και μέχρι σήμερα είναι ταυτισμένη με τον ηρωισμό των Ελλήνων στρατιωτών καθώς τα ελαφρά τραγούδια με την ηρωική θεματολογία, κυκλοφορούσαν σε περιοδικά και φυλλάδια και έφταναν σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας.
Το ρεμπέτικο τραγούδι αντίκρισε τον Ελληνο-ιταλικό Πόλεμο και αργότερα τη γερμανική κατοχή με μια ποικιλία προσεγγίσεων: την ηρωική, την αντιηρωική, την κριτική, την ερωτική και βέβαια τη σατυρική. Αυτό, το ρεμπέτικο, σε αντίθεση με το ελαφρό, συνέχισε και στα μαύρα χρόνια της κατοχής, να εμψυχώνει τον απλό ελληνικό λαό και τους αντάρτες της Εθνικής Αντίστασης στις λαϊκές γειτονιές των πόλεων και στα βουνά. Η Ρόζα Εσκενάζυ, από τις πιο γνωστές τραγουδίστριες του ρεμπέτικου, αν και Εβραία, κατάφερε όχι μόνο να ταξιδέψει σε πάρα πολλά μέτωπα ανά την Ελλάδα, αλλά και να ανοίξει το 1942 το δικό της μουσικό κέντρο. Κατάφερε επίσης να γλιτώσει από τους Γερμανούς αρκετούς Εβραίους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιους από τους πιο γνωστούς εκφραστές του ρεμπέτικου τραγουδιού στον πόλεμο, όπως τον Μάρκο Βαμβακάρη, ο οποίος ερμηνεύει τραγούδια δικά του και του Σπύρου Περιστέρη με στίχους προσαρμοσμένους στο δοξασμένο ελληνοϊταλικό έπος, τον Απόστολο Χατζηχρήστο, τον Γιώργο Παπασιδέρη, τον Στελλάκη Περπινιάδη, τον Δημήτρη Γκόγκο ή αλλιώς Μαγιαντέρα, τον Μιχάλη Γενίτσαρη και πολλούς άλλους των οποίων τα ονόματα ακόμη και τα τραγούδια και οι φωνές δεν μπόρεσαν να διασωθούν εξαιτίας της λογοκρισίας των ρεμπέτικων τραγουδιών.
Χαρακτηριστικό είναι ότι πολλά ρεμπέτικα της περιόδου 1940 – 1949, κυρίως αντιπολεμικά και ηρωικά, γραμμοφωνήθηκαν για να διασωθούν με αλληγορικούς – συμβολικούς στίχους κι όχι τους πραγματικούς, για να αποφύγουν τη λογοκρισία, όπως είναι το «Τρελέ Τσιγγάνε» της Ιωάννας Γεωργακοπούλου, που το πρωτότυπο, όπως τραγουδιόταν στην κατοχή, ήταν «Τρελε Αντάρτη». Κάποια, για τον ίδιο λόγο της λογοκρισίας κυκλοφόρησαν πολλά χρόνια αργότερα.
Εδώ συγκέντρωσα 18 ρεμπέτικα τραγούδια, τα οποία τα πρόσφερα στους μαθητές μου. Παρακαλώ πολύ αν κάποιος ξέρει κι άλλα που δεν υπάρχουν εδώ, ας μου στείλει μήνυμα. Ευχαρίστως να εμπλουτίσουμε τη συλλογή.
Συννεφιασμένη Κυριακή
του Βασίλη Τσιτσάνη
Ο ίδιος αφηγείται: «Κατά την περίοδο της κατοχής, στη Θεσσαλονίκη, εμπνεύσθηκα και τη «Συννεφιασμένη Κυριακή». Και μου έδωσε την αφορμή ένα από τα τραγικά περιστατικά που συνέβαιναν τότε στον τόπο μας, με την πείνα, τη δυστυχία, το φόβο, την καταπίεση, τις συλλήψεις, τις εκτελέσεις. Το κλίμα που μου ενέπνευσε τους στίχους, μου ενέπνευσε και τη μελωδία. Βγήκε μέσα από τη «Συννεφιά» της κατοχής, από την απελπισία που μας έδερνε όλους μας -τότε που όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Ήθελα να φωνάξω για τη μαύρη απελπισία, αλλά συγχρόνως και για την υπερηφάνεια του λαού μας που δε σηκώνει χαλινάρι και σκλαβιά. Η «Συννεφιασμένη Κυριακή» δεν είναι μόνο ένα περιστατικό της κατοχής, αλλά κλείνει μέσα της όλη την τραγική εκείνη περίοδο.»
Θα σαλτάρω (Ο σαλταδόρος)
του Μιχάλη Γενίτσαρη Η πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού έγινε το 1945 στις ΗΠΑ, από τον Γιώργο Κατσαρό.
Μιλά για τους σαλταδόρους της Κατοχής, ως ιστορική αναφορά, για μια ιδιόμορφη δηλαδή ομάδα παράτολμων νέων μικροκατεργαραίων, που έκαναν «σάλτο-ρεσάλτο» σε καμιόνια, αποθήκες και άλλες γερμανικές εγκαταστάσεις και αποκόμιζαν ό,τι μπορούσαν και ιδιαίτερα μπιτόνια με συνθετική βενζίνη, ρεζέρβες αυτοκινήτων και άλλα υλικά. Πολλοί απ' αυτούς έχασαν τη ζωή τους κατά τις παράτολμες «επιχειρήσεις» τους, όπως ο αρχισαλταδόρος ο Φώντας, που έγινε τραγούδι όταν σκοτώθηκε εκεί «στη στρίψη του Βοτανικού», όπου έκοβαν ταχύτητα τα γερμανικά καμιόνια, δίνοντας ευκαιρία για το ρεσάλτο.
Επιδρομή στον Πειραιά
του Μιχάλη Γενίτσαρη
Στις 11 Ιανουαρίου 1944 αμερικανικά βομβαρδιστικά χτύπησαν ανελέητα τον Πειραιά. Υπήρξε ο σφοδρότερος αεροπορικός βομβαρδισμός που καταγράφηκε στην Ελλάδα, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τους κατοίκους του λιμανιού να πληρώνουν βαρύτατο φόρο αίματος. Για τρεις ώρες, από τις 12 το μεσημέρι (ώρα που ο κόσμος βρισκόταν στους δρόμους), τα "συμμαχικά" αεροπλάνα, έκαναν στάχτη την πόλη. Στους δρόμους σκορπισμένα πτώματα, φριχτές εικόνες ακρωτηριασμένων παιδιών. Οι δρόμοι κλεισμένοι από ξύλα, κεραμίδια από τις στέγες, αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα και λάκκοι, που είχαν ανοίξει οι βόμβες. Τα θύματα υπολογίστηκαν σε 5.500: Σχεδόν όλοι Ελληνες, μόνον 8 ήταν οι νεκροί Γερμανοί στρατιώτες.
Στέλιος Καρδάρας
Στίχοι - Μουσική: Μιχάλης Γενίτσαρης.
Ο Στέλιος Καρδάρας ήταν ένας απ' τους ηρωικότερους σαμποτέρ της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών. Ανατίναζε αυτοκίνητα, αποθήκες, σαλταδόρος με καρδιά, άρπαζε τρόφιμα και άλλα αγαθά από τους Γερμανούς και τα μοίραζε στο φτωχό κοσμάκη που πέθαινε της πείνας. Η φήμη του σαν Αγωνιστή μεγάλη, Θεός της φτωχολογιάς. Οι Γερμανοί τον καταζητούσανε με λύσσα αλλά δεν μπορούσαν να τον συλλάβουν. Ότι δεν κατάφεραν οι ναζί το κατόρθωσαν « έλληνες» δοσόλογοι ,φασίστες, οι γνωστοί ταγματασφαλίτες.
Ένας λεβέντης έσβησε
Οι στίχοι του τραγουδιού, γράφτηκαν από τον Σαλαμίνιο ρεμπέτη Νίκο Μάθεση - Τρελάκια(1907 - 1975) το 1945 για τον θάνατο του Άρη Βελουχιώτη και το μελοποίησε(χασαποσέρβικο) αρχικά ο Μανώλης Χιώτης, από τον οποίο γράφτηκε και η τελευταία στροφή. Δεν έγινε όμως ποτέ δίσκος. Έτσι οι στίχοι του Μάθεση δόθηκαν στον Μιχάλη Γενίτσαρη όπου και μελοποιήθηκαν ξανά(ζεϊμπέκικο). Το τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1980 με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα.
Ο μπλόκος
Του Βασίλη Τσιτσάνη.
Τραγούδι που γράφτηκε για το φοβερό μπλόκο της Καλαμαριάς από τους Γερμανούς στις 13-8-1944, αλλά ηχογραφήθηκε το 1978 στο δίσκο του Βασίλη Τσιτσάνη "12 νέες λαϊκές δημιουργίες".
Τους κενταύρους δεν φοβάμαι
του Δημήτρη Γκόγκου ή Μπαγιαντέρα.
Οι «Κένταυροι», για τους οποίους γίνεται ειδική μνεία, ήταν μια επίλεκτη θωρακισμένη ιταλική μεραρχία, που γνώρισε θεαματική ήττα στο Καλπάκι.
Οι Μαυραγορίτες
Στίχοι - Μουσική: Μιχάλης Γενίτσαρης
Χαϊδάρι
του Μάρκου Βαμβακάρη.
Το τραγούδι εκτός από μια συναυλιακή εκτέλεση του Μάρκου, λίγο πριν πεθάνει, δεν διασώθηκε στην δισκογραφία. Το μελοποίησε ο γιός του Στέλιος Βαμβακάρης, βασισμένος στη μουσική του πατέρα του και διατηρώντας τους ίδιους τους στίχους του και το τραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας, στο δίσκο του «ρεμπέτικα της κατοχής», το 1980.
Κάνε λιγάκι υπομονή
του Βασίλη Τσιτσάνη σε εκτέλεση της Σωτηρίας Μπέλλου
Αδελφός τον αδελφό
Του Οδυσσέα Μοσχονά.
Γεια Σας, Φανταράκια Μας
Του Μάρκου Βαμβακάρη
Που το ερμήνευσαν ο ίδιος με τον Απόστολο Χατζηχρήστο.
Χτίζουν και γκρεμίζουν κάστρα
Του Βασίλη Τσιτσάνη.
Με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη.
Το τραγούδι αναφέρεται στον Εμφύλιο και η ξελογιάστρα κόρη είναι η Ελλάδα. Οι στίχοι είναι αλληγορικοί λόγω της λογοκρισίας.
Την Αλβανία ξέγραψε
Στίχοι: Μίνωας Μάτσας
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης
Πρώτη εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης - Απόστολος Χατζηχρήστος
Το όνειρο του Μπενίτο
Στίχοι: Μάρκος Βαμβακάρης
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης
Πρώτη εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης - Απόστολος Χατζηχρήστος
Αν φύγουμε στον πόλεμο
Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης
Μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης
Πρώτη εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης - Απόστολος Χατζηχρήστος
Άκου Ντούτσε μου τα νέα
Στίχοι - Μουσική: Παναγιώτης Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Στελάκης Περπινιάδης
Να' ναι γλυκό το βόλι
Mουσική & στίχοι - Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας)
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας, Γλυκερία & Δημήτρης Κοντογιάννης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ρόλος του ρεμπέτικου στον πόλεμο του 1940 και στην εθνική αντίσταση εναντίον του φασισμού και του ναζισμού.
Το τραγούδι του πολέμου της περιόδου 1940 – 1941 διακρινόταν κυρίως στο ελαφρό, το οποίο κυριαρχούσε στα ραδιόφωνα και τα θέατρα της εποχής, με όλες τις παραστάσεις να έχουν προσαρμόσει τη θεματολογία τους στο αντιπολεμικό κλίμα και τον ηρωισμό των Ελλήνων και στο ρεμπέτικο, το οποίο είχε ήδη απαγορεύσει η δικτατορία του Μεταξά και δεν ακουγόταν στο ραδιόφωνο.
Αναμφισβήτητα το τραγούδι που έχει συνδεθεί με το ηρωικό έπος του ’40 είναι το «Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά», από τη φωνή της Σοφίας Βέμπο. Το ελαφρό ή ευρωπαϊκό τραγούδι, είχε φτάσει σε κάθε σημείο της Ελλάδας, και όπου ο ελληνικός στρατός έδινε τη μάχη του. Η Σοφία Βέμπο ήταν η ερμηνεύτρια που η φωνή της έγινε ένα με τον Ελληνο-ιταλικό Πόλεμο, και μέχρι σήμερα είναι ταυτισμένη με τον ηρωισμό των Ελλήνων στρατιωτών καθώς τα ελαφρά τραγούδια με την ηρωική θεματολογία, κυκλοφορούσαν σε περιοδικά και φυλλάδια και έφταναν σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας.
Το ρεμπέτικο τραγούδι αντίκρισε τον Ελληνο-ιταλικό Πόλεμο και αργότερα τη γερμανική κατοχή με μια ποικιλία προσεγγίσεων: την ηρωική, την αντιηρωική, την κριτική, την ερωτική και βέβαια τη σατυρική. Αυτό, το ρεμπέτικο, σε αντίθεση με το ελαφρό, συνέχισε και στα μαύρα χρόνια της κατοχής, να εμψυχώνει τον απλό ελληνικό λαό και τους αντάρτες της Εθνικής Αντίστασης στις λαϊκές γειτονιές των πόλεων και στα βουνά. Η Ρόζα Εσκενάζυ, από τις πιο γνωστές τραγουδίστριες του ρεμπέτικου, αν και Εβραία, κατάφερε όχι μόνο να ταξιδέψει σε πάρα πολλά μέτωπα ανά την Ελλάδα, αλλά και να ανοίξει το 1942 το δικό της μουσικό κέντρο. Κατάφερε επίσης να γλιτώσει από τους Γερμανούς αρκετούς Εβραίους στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιους από τους πιο γνωστούς εκφραστές του ρεμπέτικου τραγουδιού στον πόλεμο, όπως τον Μάρκο Βαμβακάρη, ο οποίος ερμηνεύει τραγούδια δικά του και του Σπύρου Περιστέρη με στίχους προσαρμοσμένους στο δοξασμένο ελληνοϊταλικό έπος, τον Απόστολο Χατζηχρήστο, τον Γιώργο Παπασιδέρη, τον Στελλάκη Περπινιάδη, τον Δημήτρη Γκόγκο ή αλλιώς Μαγιαντέρα, τον Μιχάλη Γενίτσαρη και πολλούς άλλους των οποίων τα ονόματα ακόμη και τα τραγούδια και οι φωνές δεν μπόρεσαν να διασωθούν εξαιτίας της λογοκρισίας των ρεμπέτικων τραγουδιών.
Χαρακτηριστικό είναι ότι πολλά ρεμπέτικα της περιόδου 1940 – 1949, κυρίως αντιπολεμικά και ηρωικά, γραμμοφωνήθηκαν για να διασωθούν με αλληγορικούς – συμβολικούς στίχους κι όχι τους πραγματικούς, για να αποφύγουν τη λογοκρισία, όπως είναι το «Τρελέ Τσιγγάνε» της Ιωάννας Γεωργακοπούλου, που το πρωτότυπο, όπως τραγουδιόταν στην κατοχή, ήταν «Τρελε Αντάρτη». Κάποια, για τον ίδιο λόγο της λογοκρισίας κυκλοφόρησαν πολλά χρόνια αργότερα.
Εδώ συγκέντρωσα 18 ρεμπέτικα τραγούδια, τα οποία τα πρόσφερα στους μαθητές μου. Παρακαλώ πολύ αν κάποιος ξέρει κι άλλα που δεν υπάρχουν εδώ, ας μου στείλει μήνυμα. Ευχαρίστως να εμπλουτίσουμε τη συλλογή.
Συννεφιασμένη Κυριακή
του Βασίλη Τσιτσάνη
Ο ίδιος αφηγείται: «Κατά την περίοδο της κατοχής, στη Θεσσαλονίκη, εμπνεύσθηκα και τη «Συννεφιασμένη Κυριακή». Και μου έδωσε την αφορμή ένα από τα τραγικά περιστατικά που συνέβαιναν τότε στον τόπο μας, με την πείνα, τη δυστυχία, το φόβο, την καταπίεση, τις συλλήψεις, τις εκτελέσεις. Το κλίμα που μου ενέπνευσε τους στίχους, μου ενέπνευσε και τη μελωδία. Βγήκε μέσα από τη «Συννεφιά» της κατοχής, από την απελπισία που μας έδερνε όλους μας -τότε που όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Ήθελα να φωνάξω για τη μαύρη απελπισία, αλλά συγχρόνως και για την υπερηφάνεια του λαού μας που δε σηκώνει χαλινάρι και σκλαβιά. Η «Συννεφιασμένη Κυριακή» δεν είναι μόνο ένα περιστατικό της κατοχής, αλλά κλείνει μέσα της όλη την τραγική εκείνη περίοδο.»
Θα σαλτάρω (Ο σαλταδόρος)
του Μιχάλη Γενίτσαρη Η πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού έγινε το 1945 στις ΗΠΑ, από τον Γιώργο Κατσαρό.
Μιλά για τους σαλταδόρους της Κατοχής, ως ιστορική αναφορά, για μια ιδιόμορφη δηλαδή ομάδα παράτολμων νέων μικροκατεργαραίων, που έκαναν «σάλτο-ρεσάλτο» σε καμιόνια, αποθήκες και άλλες γερμανικές εγκαταστάσεις και αποκόμιζαν ό,τι μπορούσαν και ιδιαίτερα μπιτόνια με συνθετική βενζίνη, ρεζέρβες αυτοκινήτων και άλλα υλικά. Πολλοί απ' αυτούς έχασαν τη ζωή τους κατά τις παράτολμες «επιχειρήσεις» τους, όπως ο αρχισαλταδόρος ο Φώντας, που έγινε τραγούδι όταν σκοτώθηκε εκεί «στη στρίψη του Βοτανικού», όπου έκοβαν ταχύτητα τα γερμανικά καμιόνια, δίνοντας ευκαιρία για το ρεσάλτο.
Επιδρομή στον Πειραιά
του Μιχάλη Γενίτσαρη
Στις 11 Ιανουαρίου 1944 αμερικανικά βομβαρδιστικά χτύπησαν ανελέητα τον Πειραιά. Υπήρξε ο σφοδρότερος αεροπορικός βομβαρδισμός που καταγράφηκε στην Ελλάδα, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τους κατοίκους του λιμανιού να πληρώνουν βαρύτατο φόρο αίματος. Για τρεις ώρες, από τις 12 το μεσημέρι (ώρα που ο κόσμος βρισκόταν στους δρόμους), τα "συμμαχικά" αεροπλάνα, έκαναν στάχτη την πόλη. Στους δρόμους σκορπισμένα πτώματα, φριχτές εικόνες ακρωτηριασμένων παιδιών. Οι δρόμοι κλεισμένοι από ξύλα, κεραμίδια από τις στέγες, αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα και λάκκοι, που είχαν ανοίξει οι βόμβες. Τα θύματα υπολογίστηκαν σε 5.500: Σχεδόν όλοι Ελληνες, μόνον 8 ήταν οι νεκροί Γερμανοί στρατιώτες.
Στέλιος Καρδάρας
Στίχοι - Μουσική: Μιχάλης Γενίτσαρης.
Ο Στέλιος Καρδάρας ήταν ένας απ' τους ηρωικότερους σαμποτέρ της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών. Ανατίναζε αυτοκίνητα, αποθήκες, σαλταδόρος με καρδιά, άρπαζε τρόφιμα και άλλα αγαθά από τους Γερμανούς και τα μοίραζε στο φτωχό κοσμάκη που πέθαινε της πείνας. Η φήμη του σαν Αγωνιστή μεγάλη, Θεός της φτωχολογιάς. Οι Γερμανοί τον καταζητούσανε με λύσσα αλλά δεν μπορούσαν να τον συλλάβουν. Ότι δεν κατάφεραν οι ναζί το κατόρθωσαν « έλληνες» δοσόλογοι ,φασίστες, οι γνωστοί ταγματασφαλίτες.
Ένας λεβέντης έσβησε
Οι στίχοι του τραγουδιού, γράφτηκαν από τον Σαλαμίνιο ρεμπέτη Νίκο Μάθεση - Τρελάκια(1907 - 1975) το 1945 για τον θάνατο του Άρη Βελουχιώτη και το μελοποίησε(χασαποσέρβικο) αρχικά ο Μανώλης Χιώτης, από τον οποίο γράφτηκε και η τελευταία στροφή. Δεν έγινε όμως ποτέ δίσκος. Έτσι οι στίχοι του Μάθεση δόθηκαν στον Μιχάλη Γενίτσαρη όπου και μελοποιήθηκαν ξανά(ζεϊμπέκικο). Το τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1980 με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα.
Ο μπλόκος
Του Βασίλη Τσιτσάνη.
Τραγούδι που γράφτηκε για το φοβερό μπλόκο της Καλαμαριάς από τους Γερμανούς στις 13-8-1944, αλλά ηχογραφήθηκε το 1978 στο δίσκο του Βασίλη Τσιτσάνη "12 νέες λαϊκές δημιουργίες".
Τους κενταύρους δεν φοβάμαι
του Δημήτρη Γκόγκου ή Μπαγιαντέρα.
Οι «Κένταυροι», για τους οποίους γίνεται ειδική μνεία, ήταν μια επίλεκτη θωρακισμένη ιταλική μεραρχία, που γνώρισε θεαματική ήττα στο Καλπάκι.
Οι Μαυραγορίτες
Στίχοι - Μουσική: Μιχάλης Γενίτσαρης
Χαϊδάρι
του Μάρκου Βαμβακάρη.
Το τραγούδι εκτός από μια συναυλιακή εκτέλεση του Μάρκου, λίγο πριν πεθάνει, δεν διασώθηκε στην δισκογραφία. Το μελοποίησε ο γιός του Στέλιος Βαμβακάρης, βασισμένος στη μουσική του πατέρα του και διατηρώντας τους ίδιους τους στίχους του και το τραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας, στο δίσκο του «ρεμπέτικα της κατοχής», το 1980.
Κάνε λιγάκι υπομονή
του Βασίλη Τσιτσάνη σε εκτέλεση της Σωτηρίας Μπέλλου
Αδελφός τον αδελφό
Του Οδυσσέα Μοσχονά.
Γεια Σας, Φανταράκια Μας
Του Μάρκου Βαμβακάρη
Που το ερμήνευσαν ο ίδιος με τον Απόστολο Χατζηχρήστο.
Χτίζουν και γκρεμίζουν κάστρα
Του Βασίλη Τσιτσάνη.
Με τον Πρόδρομο Τσαουσάκη.
Το τραγούδι αναφέρεται στον Εμφύλιο και η ξελογιάστρα κόρη είναι η Ελλάδα. Οι στίχοι είναι αλληγορικοί λόγω της λογοκρισίας.
Την Αλβανία ξέγραψε
Στίχοι: Μίνωας Μάτσας
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης
Πρώτη εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης - Απόστολος Χατζηχρήστος
Το όνειρο του Μπενίτο
Στίχοι: Μάρκος Βαμβακάρης
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης
Πρώτη εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης - Απόστολος Χατζηχρήστος
Αν φύγουμε στον πόλεμο
Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης
Μουσική: Μάρκος Βαμβακάρης
Πρώτη εκτέλεση: Μάρκος Βαμβακάρης - Απόστολος Χατζηχρήστος
Άκου Ντούτσε μου τα νέα
Στίχοι - Μουσική: Παναγιώτης Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Στελάκης Περπινιάδης
Να' ναι γλυκό το βόλι
Mουσική & στίχοι - Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας)
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας, Γλυκερία & Δημήτρης Κοντογιάννης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Το όνειρο του Μπενίτο
|
Άκου Ντούτσε μου τα νέα
|
Την Αλβανία ξέγραψε
|
Γεια Σας, Φανταράκια Μας
|
Αν φύγουμε στον πόλεμο
|
Τους κενταύρους δεν φοβάμαι
|
Συννεφιασμένη Κυριακή
|
Οι Μαυραγορίτες
|
Χαϊδάρι
|
Στέλιος Καρδάρας
|
Ο μπλόκος
|
Επιδρομή στον Πειραιά
|
Κάνε λιγάκι υπομονή
Ένας λεβέντης έσβησε
Θα σαλτάρω (Ο σαλταδόρος) -Γεννίτσαρης
|
Αδελφός τον αδελφό
Χτίζουν και γκρεμίζουν κάστρα
Θα σαλτάρω (Ο σαλταδόρος) - Κατσαρός
|
Να' ναι γλυκό το βόλι
Στης Αλβανίας τα βουνά
|